نقد و بررسی Unpaid Thief 1 - دزد بی مزد

نقد و بررسی Unpaid Thief 1 - دزد بی مزد 13 دقیقه قبل

به نام خدا
نام بازی:دزد بی مزد
سازنده:مهدی گنجه زادگان
پلتفرم ها:اندروید

همه ما با شنیدن کلمه ی دزدی به یاد افرادی شرور و پست فطرت می افتیم که اموال دیگران را بدون رضایتشان می ربایند؛این افراد که آن ها را دزد خطاب می کنیم دزدی های کوچک یا بزرگ زیادی مرتکب شده اند ولی همگی گناهکار و مجرم محسوب می شوند.یکی مرغ همسایه را دزدیده و دیگری اختلاص سه هزار میلیاردی کرده.هر دو دزد و مجرم هستند.همه دزد ها روزی از سر نیاز یا وسوسه شروع به این کار کرده و سپس آن را ادامه داده اند.اما اگر از آن ها احساسشان را بپرسید همگی یک جواب خواهند داشت:پشیمانیمم!

محتوا و درون مایه داستان بازی «دزد بی مزد» همین مسئله می باشد.پشیمانی یک دزد از اعمال گذشته اش و تصمیم به برگرداندن تمامی اموال به سرقت رفته از سوی او،داستان زندگی شخصیت اصلی را شکل می دهد.اما فکر می کنید چه عاملی باعث توبه کردن دزد قصه ما می شود؟دیدن خواب پدرش که در جهنم در حال عذاب کشیدن است‌.کاملا روشن است که گناه فرزند را پای پدر نمی نویسند اما قضیه دزد ما چیز دیگری است.او به دلیل تربیت نا درست پدرش راه دزدی را برای تامین نیاز هایش انتخاب می کند و از این رو پدرش گناهکار و مسئول جنایات فرزندش می باشد.به همین دلیل یک شب به خواب فرزندش رفته و از او مب خواهد اموال مسروقه را به صاحبانش پس دهد.شخصیت اصلی داستان یکی از حرفه ای ترین دزد های جهان می باشد و دارای چندین سابقه دزدی از بانک های جهانی می باشد.او پس از دیدن خواب بسیار آشفته شده و تصمیم می گیرد برای آرامش روح پدرش تمامی چیز هایی را که دزدیده است به صاحبانش بازگرداند و ...
به طور کلی اگر بخواهیم داستان نسخه اول را ارزیابی کنیم،فقط شامل خواب شخصیت اصلی خواهد بود.داستان بسیار خسته کننده است و با توجه به کیفیت پایین محیط بازی و گیمپلی کسالت بار هیچگونه تمایلی برای ادامه داستان بازی و یا شروع مجدد آن در بازیکن ایجاد نمی شود و باید خدا را شکر کرد که قرار نیست برای فهمیدن داستان این بازی مبلغی را هزینه کنیم چرا که سطح کمی و کیفی بازی حتی ارزش یک ریال را هم ندارد.

حرف از محیط بازی به میان آمد.بی تعارف باید عرض کنم که کیفیت تکسچر های بازی در حد نسل ۲و۳ می باشد و سازنده کوچکترین تلاشی برای بهبود حرکات شخصیت اصلی نکرده است.او تنها چند تصویر را پشت سر هم قرار داده و با کمک آن ها گیمپلی بازی که فقط شامل فشردن کلید چپ یا راست می باشد را خلق کرده است.با فشار دادن کلید چپ شخصیت اصلی هم چون یک تکه کاغذ به سمت چپ می رود و بالعکس.البته نباید از این موضوع غافل شد که برای پیشبرد مراحل نیاز به برداشتن اجسام از روی زمین خواهید داشت مثلا برای برداشتن گوشت باید دو بار آن را انتخاب کنید.متاسفانه سازنده بازی هیچگونه راهنمایی در طول بازی به شما نمی کند و شما نا چارید که به طور شانسی همه مواردی که در صفحه نمایش مشاهده می کنید را انتخاب کنید تا شاید شانس با شما یار بوده و بتوانید از آن قسمت بازی عبور کنید.مثلا در همان اوایل بازی وقتی که با یک سگ وحشی رو به رو می شوید،باید چند قدم به عقب بازگشته و زمین را بکنید.
شاید اگر علم غیب نداشته باشید هرگز نتوانید بازی را به اتمام برسانید.

گنگ و بی معنا بودن محیط بازی موجب سختی عجیب آن نیز شده است.سختی غیر قابل درکی که حاصل مبارزه با چند باس فایت نیست بلکه حاصل این است که نمی دانید باید چه کنید،کجا بروید،چگونه بروید و چه چیزی را انتخاب کنید.
صدا گذاری بازی نیز خالی از اشکال نیست.در طول بازی که تقریبا ۲۰ دقیقه اتمامش به طول می انجامد،فقط ۵ دقیقه موسیقی متن داریم و باقی آن از نبود موسیقی رنج می برد که جای خالی آن به شدت احساس می شود.
کلام آخر
پیشنهاد من به آقا مهدی(سازنده بازی) این است که به جای ساختن یک بازی ناقص و پر از ایراد به طور انفرادی،به عضویت یک تیم بازی سازی در آمده و عنوانی بی نقص با مشارکت گروهی بسازد تا موجب پیشرفت صنعت گیم در ایران شود.چرا که اگر قرار باشد هر کدام از ما عنوانی ناقص بسازیم و اسم خود را بازیساز بگذاریم،آنگاه صنعت گیم نه تنها پیشرفت نخواهد کرد بلکه شاهد پسرفت مضاعف آن خواهیم بود.به امید پیشرفت صنعت گیم در ایران
نکات مثبت و قوت بازی
محتوای داستان
نکات منفی 
گرافیک و کیفیت افتضاح
گیمپلی آزار دهنده
صداگذاری نه چندان جالب
نمره نهایی
۴ از ۱۰