پرشور اما بی ثمر | ندای استقلال

پرشور اما بی ثمر | ندای استقلال 2 ساعت قبل

فرض کنید عاملی باعث تزریق شور و نشاط به افراد شود و این عامل کم کم به بدن رخنه کند و باعث تشدید انرژی شود و در عین حال این انرژی با استعداد فرد اجین شده و تبدیل به یک ایده پر حرارت شود که از مغز فرا می ریزد و به دنبال عملی شدن است. حال فرض کنید مانعی جلوی این ایده ها قرار گیرد فکر می کنید چه خواهد شد...(!) مسلما این ایده ها یا خنثی می شوند و یا انفجار بزرگی رخ می دهد که در هر دو حالت مسلما از بین خواهد رفت پس چه بهتر که یا از اول نباشد و یا راه هموار تر و موانع کمتر شود. بله(!) این عامل بازی است. یک سری افراد را ترغیب به مصرف می کند و سری دیگر را ترغیب خلق می کند پس با این قدرت تا ابد بازی بر روی زمین وجود خواهد داشت.
بازی مستقل(!). بار ها به این نام برخورد کرده اید. بازی هایی که قرار نیست پر زرق و برق باشد و قرار نیست که سه بار حرف اول حروف الفا برای ان صف بکشند بلکه چیزی است که خلاقیت به ان روح ببخشد. افرادی که این بازی ها را می سازند مسلما در پی گسترش پیدا کردن بازی هستند و مسایل معنوی به مادی بیشتر می چربد.
بیایید کمی قضیه را محدود تر کنیم و صد البته مهمتر. بازی مستقل وطنی در چه وضعیتی قرار دارد(؟)(!). مطمعنا اگر این سوال را از یک هواشناس بپرسید صد در صد نمی گویید وضعیت افتابی است. حال بیایید این قضیه را مو شکافی کنیم اگر این موضوع در کشورمان و بین خودمان حل نشود مطمعن باشید به شکلی دیگر حل نخواهد شد.
دلایل بسیار زیادی برای این قضیه وجود دارد ولی مسلما به طور کلی سه موضوع بیشتر نخواهد بود.

_خود مساله یک مساله هست(!)_

راستش باید سخنان بالا را کمی اصلاح کنم. مسلما همیشه معنویات بر مادیات نمی چربد. بعضی از بازی سازان مستقل را می بینیم که ثروت را طریقت کرده اند و به خیال این که پول زیادی در این حرفه در بیاورند بازی هایی می سازند که یا کامل نیست یا با استاندارد ها بسیار فاصله دارد و یا صرفا بازی سازان مستقلی را مشاهده می کنیم و در میابیم که با وجود رایگان بودن بازی این اثر غیر قابل قبول بوده و حتی ارزش بازی کردن ندارد. با این که بازی سازی مستقل بر پایه خلاقیت استوار است به وفور می بینیم بازی هایی را که عملا فاقد ان هستند و چیزی برای ارایه ندارند. موضوع دیگری که در بعد و جهت دیگری قرار دارد این است که همین بازی سازان بسیار طالب حمایت هستند که هیچ گونه با منطق جور در نمی اید.

_به ایینه نگاه کن(!)_

نمی توان این موضوع را که خیلی از افراد هیچ امیدی به بازی های مستقل وطنی نداشته و حتی نساختن ان را بهتر می دانند نادیده گرفت. هر عقیده و هر فکری مطمعنا از جایی سرچشمه می گیرد و افکار مثبت و منفی را به وجود می اورد. ما شکست های کمی از این بازی ها ندیده ایم ولی نباید همه این افکاری را که داریم تبدیل به مانعی کنیم که چیزی حق ورود به ان را نداشته باشد. باید کمی فرصت دهیم شاید این فرصت باعث ظهور انقلابی نو در بازی های مستقل شود. همان طور که انتظار بی جای بازی سازان منطقی نیست این تخریب ها و پس زدن ها هم منطقی نخواهد بود.

_غول اخر(!)_

در کشورمان کم ندیده ایم مدیرانی را که بر جایگاهی بنشینند و بر ان تکیه کنند در حالی که نه لیاقت و نه مهارتی در ان داشته باشند. طی سنوات اخیر صنعت بازی سازی ایران هم از این روند مستثنی نیست و ما در رابطه با این موضوع کم ضربه ندیده ایم. مجوز هایی که با هدف سلامت این صنعت داده می شوند بیشتر جلوی پیشرفت را گرفته اند و خیلی از بازی سازان فقط در پی ساخت بازی هایی هستند که فقط از این غول اخر عبور کنند(!) و دلیل ساخت این همه بازی راجب جنگ هم پیرو این قضیه است(غیر از بازی سازانی که واقعا علاقه و سعی در ساخت بازی هایی با مضمون جنگ داشتند). تا وقتی این مساله به سرانجام نرسد و از طرفی نه مجوز و نه سرمایه ای به این بازی ها داده شود ما شاهد پیشرفت چشم گیری نخواهیم بود و بازی سازی می شود پر شور اما بی ثمر.

این مثال را بار ها شنیده ایم و باز هم بار دیگر به ان می پردازیم. هر صنعتی که تازه و نو پایه باشد افراد ان صنعت چهره و وجه کاری مستقلی ندارند و همه به این صنعت به صورت کلی نگاه می کنند پس می توان گفت که همه ی افراد ان صنعت سوار بر کشتی شده اند که همه برای سلامت ان کشتی باید تلاش کنند و هرکس ضربه و خدشه ای به این کشتی وارد کند حادثه گریبان گیر همه خواهد شد پس مسلما باید به این نکته توجه ویژه ای داشت. بعد از این که صنعت از حالت نو پایه خارج شود حالا هر شرکت و سازنده ای برای خود چهره ای مستقل دارد و اشتباهاتش به پای دیگران گذاشته نمی شود.
 ...................................................................................
این ندای استقلال بود ندایی که برای شنیدنش باید فریاد زد.

توجه: مسایل تجهیزات بازی سازی و ابزارات پیشرفته هم وجود دارد که در این زمان اهمیت ویژه ای ندارد و پیشرفتش در گرو سه مورد بالا خواهد بود.